برای آدمی مثل من، از نوشتن گریزی نیست. و اگه از وبلاگ سابقش هم خداحافظی کنه اما نمتونه از نوشتن خداحافظی کنه.... هرچند کسی اینجا رو بلد نیست دیگه... اینجا شروع روزهای جدیده... اابته ادامه ی همان روزهای قبل... اما این بار بی حضور گرم دوستایی که می خوندنم و من می خوندمشون.
در اونجا رو تخته کردم چون آشنایی اونجا رو میخوند که امنیت خیالمو به هم میزد. نمشد راحت نوشت. واسه همه نوشته هام کنجکاوی میکرد.
اگه خدا بخواد قراره اینجا دیگه هیچکس منو مشناسه. و پای آشنایان حقیقی به اینجا باز نشه.
این هم حرفهای شروع یه کهنه نویسنده ی وبلاگ در منزل نو!
وبلاگ جدید...خواننده های جدید
انشاالله که اینجا امنیت خاطر داشته باشین
ممنون... انشالله!
عهههه
سلااااام
خوبی شما؟؟؟
خودتی واقعا؟؟
بزا دست بزنم ب صورت وبت...
اررررهه بوی همون نوشته ها رو داره
چقدخوشحال شدم.
ممنون ادرس گذاشتی
سلام،
از پست هاتون خوندم.
جالب بودن برام.
شاد باشین و بنویسین.
سلام.
ممنون.
نطر لطفتونه.